DR. HİKMET KIVILCIMLI 1902 Priştine doğumludur. Gençliğinde gönüllü olarak Kuvvayı Milliye’ye katıldı.  İlk yazıları Kuvvayı Milliye döneminde Menteşe gazetesinde yayımlandı. Vefa Lisesi’nden mezun olduktan sonra Askerî Tıbbiyeyi kazandı. Burada L’Humanite gazetesini okuyarak sosyalist düşüncelerle tanıştı. İstanbul’da Aydınlık dergisi çevresinde örgütlenen komünist harekete 1921 yılında, henüz 19 yaşındayken katıldı. Aydınlık’ın gençlik özel sayısının çıkarılmasına önayak oldu. Şubat 1925’teki TKP kongresinde yedi kişiden oluşan ‘icra komitesi’ne seçildi. Aynı yıl TKP yönelik tutuklamalarda içeriye atıldı ve 14 ay cezaevinde kaldı. 1926 sonlarında yapılan TKP konferansına gençlik sorumlusu olarak katıldı. 1927’de tekrar tutuklanarak üç yıl hapse mahkûm edildi. Mart 1929’daki TKP davasında bir kez daha tutuklandı. Elazığ Cezaevini bir üniversiteye çevirircesine yoğun bir teorik çalışma sürecine girişti. Dokuz ciltlik Yol’u bu dönemde yazdı. 1933 Ekiminde Cumhuriyetin ilanının onuncu yılında çıkarılan af kanunundan yararlanarak hapisten çıktı. Serbest bırakılmasının ardından durmayan baskılar altında 1935’te legal yayıncılık faaliyetini başlattı. Marksizm Bibliyoteği ve Emekçi Kütüphanesi yayınevleri aracılığıyla bir dizi telif ve çeviri kitap yayımladı. Bunlar arasında Kapital’inin formalar hâlindeki kısmî bir Türkçe çevirisi de vardı. 1938’de Nâzım Hikmet ile birlikte yargılandığı Donanma Davasında 17 yıl hapse mahkûm edildi. 1950’de iktidara gelen Demokrat Parti tarafından çıkarılan af yasasıyla tahliye edildi. 29 Ekim 1954’te Vatan Partisi’ni kurdu ve genel başkanlığını üstlendi. 1955’te parti gazetesi olan Vatandaş’ı çıkarmaya başladı. Vatan Partisi 1957’de yapılan erken seçimlere İstanbul ve İzmir’den katıldı. Bu sırada yaptığı Ünlü Eyüp Konuşması nedeniyle “dini siyasete alet etmek”le suçlanarak tutuklandı. 27 Mayıs 1960 Darbesinden sonra Milli Birlik Komitesine “İkinci Kuvvayı Milliye gazalarının kutlu olmasını” dileyen bir telgraf çekti ve bir de anayasa teklifinde bulundu.  1965’te Tarihsel Maddecilik Yayınları’nı kurdu. Bu yayınevinin etiketiyle çok sayıda kitap yayımladı. Aynı yıl Çaltı adlı dergide yazdığı yazıları Uyarmak İçin Uyanmalı, Uyanmak İçin Uyarmalı adlı bir kitapta bir araya getirdi.  1967’de maddî imkânsızlıklar nedeniyle ancak yedi sayı yayımlanabilen Sosyalist Gazetesi’ni çıkardı. Kasım 1968’de Mihri Belli’nin öncülüğünde çıkarılan Türk Solu dergisinde makaleler yazdı. Aynı yıl İşsizlik ve Pahalılıkla Savaş Derneği’nin kuruluşuna önayak oldu. Aralık 1970’te Sosyalist Gazetesi’ni tekrar çıkarmaya başladı.  12 Mart 1971 Askerî Darbesini “Ordu Kılıcını Attı” başlıklı tartışmalı bir metinle karşıladı.  O sıralarda prostat kanserine yakalandı. Arananlar listesinde adı çıkınca yurt dışına çıktı. 11 Ekim 1971 günü Belgrat’ta bu dünyaya veda etti. Telif ve çeviri eserlerinin kitap ve broşür olarak sayısı 100’ü aşmaktadır. Eserlerinden bazıları yayımlanış yıllarına göre şunlardır: Edebiyatı Cedide’nin Otopsisi (1935), Türkiye İşçi Sınıfının Sosyal Varlığı (1935), İnkılâpçı Münevver Nedir? (1935), Emperyalizm: Geberen Kapitalizm (1935),  Demokrasi: Bugünkü Türkiye Ekonomi-Politikası (1937), Fetih ve Medeniyet (1953), Soğan Ekmek Kongresi (1955), Kuvayımilliyeciliğimiz [Gerekçe] (1957), Anayasa Teklifi (1960), Tarih-Devrim-Sosyalizm (1965), Kuvayımilliyeciliğimiz ve İkinci Kuvayımilliyeciliğimiz (1965), Karl Marx’ın Özel Dünyası (1966), Uyarmak İçin Uyanmalı, Uyanmak İçin Uyarmalı (1966), Türkçenin Üreme Yolları ve Dil Devrimciliğimiz (1966), Metafizik Sosyoloji Eleştirileri (1970), Bilimsel Sosyalizmin Doğuşu (Marx-Engels Çağı), 27 Mayıs ve Yön Hareketi’nin Sınıfsal Eleştirisi (1970), Oportünizm Nedir? (1970), Halk Savaşının Planları (1970), Devrim Zorlaması ve Demokratik Zortlama (1970), Kısaca Marksizm Düşünüşü [Gerçek Bilim] (1974), Diyalektik Materyalizm (1974),  Osmanlı Tarihinin Maddesi (1974), Türkiye’de Kapitalizmin Gelişimi (1974), Allah-Peygamber-Kitap (1999).